Chcąc poznać historię piwa w tym stylu, powinniśmy cofnąć się na wyspy brytyjskie do okresu powstawania monarchii konstytucyjnej. W XVII w. terminem „mild” określano piwo młode, niedoleżakowane, prawdopodobnie wywodzące się z lżejszych odmian porteru angielskiego i będące przeciwieństwem powszechnych wówczas, piw długo dojrzewających tzw. „stale”. Początkowo młode piwa mieszano z bardziej dojrzałymi, co było zabiegiem pozwalającym browarom szybciej sprzedać swoją produkcję. Na przestrzeni lat, gusta angielskich piwoszy zmieniały się, co bezpośrednio wpływało na rosnącą popularność piw świeżych. Mild Ale z epoki wiktoriańskiej, znacznie różnił się swą mocą, od jego dwudziestowiecznych następców. Okres I i II wojny światowej spowodował znaczne trudności w zaopatrzeniu browarów, co spowodowało konieczność zmiany receptur produkowanych piw, a tym samym „odchudzeniem” zasypu. Mild stał się piwem lekkim, z niską goryczką i niewielką zawartością alkoholu. W latach pięćdziesiątych XX w. jego popularność mocno spadła na rzecz piw w stylu bitter czy lager. Obecnie Mild Ale, możemy spotkać jeszcze w kilku regionach Wielkiej Brytanii. Poza Anglią jest on praktycznie nieobecny.