Nasze Piwa

Można się spierać kto zapoczątkował „piwną rewolucję” w Polsce - naszym zdaniem fakt jest niezaprzeczalny: Mastne to pierwsze piwo typu Ale, jakie opuściło bramy polskiego browaru w XXI wieku. Swą nazwę czerpie z historycznej „Nowo poszerzonej kroniki śląskiej” z 1625 roku. O jego wyrafinowanym smaku decyduje mieszanka użytych słodów w połączeniu ze szlachetnym polskim chmielem oraz proces fermentacji w otwartych kadziach.

Jasne piwo dolnej fermentacji, które nabiera swojego charakteru dojrzewając w piwnicach leżakowych cieszyńskiego browaru. Wyróżnia go pełny, orzeźwiający smak ze średnią goryczką i wyraźnym, chmielowym aromatem. To efekt potrójnego chmielenia. Pierwsze następuje w trakcie warzenia brzeczki, drugie - podczas fermentacji w otwartych kadziach, trzecie - gdy piwo dojrzewa w tankach. Sięgnij po naszego Lagera i ciesz się przyjemnymi doznaniami.

Piwo w stylu Monachijskie Ciemne to klasyczny, ciemny lager pochodzący z Frankonii – piwnego serca Niemiec. Z każdym łykiem przenosi nas w klimat bawarskiej biesiady. Cieszy podniebienie złożoną słodowością, ma przyjemne chlebowo-karmelowe nuty z delikatnym, orzechowym aromatem. Umiarkowana chmielowa goryczka subtelnie łagodzi jego zbożową słodycz. Spróbuj naszej cieszyńskiej interpretacji tego stylu.

Intensywnie chmielone, jasne piwo górnej fermentacji, będące symbolem piwnej rewolucji schyłku XX wieku. Użyte nowofalowe odmiany chmielu (Chinook, Simcoe, Citra, Amarillo, Centennial) wnoszą aromat owoców cytrusowych – ananasa, liczi i marakui. Jego bogata słodowość równoważy wysoką goryczkę tworząc właściwy balans smaku i sprawia, że piwo - pomimo swej mocy - staje się przyjemnie pijalne. Skosztuj i zostań z nim na dłużej.

Masz okazję spróbować najlepszego piwa wybranego głosem konsumentów na I Festiwalu Piwowarów Domowych. Jego wyjątkowość wynika z połączenia tradycyjnych, piwnych składników z płatkami owsianymi i owcami mango. Zakwaszenie brzeczki wyselekcjonowanym szczepem Lactobacillus, dodatkowo podkręca owocowy charakter. Ta niezwykła kompozycja piwa pszenicznego z przyjemnym smakiem i aromatem dojrzałego mango odkrywa przed Tobą świat piwnych fantazji.

Niefiltrowane piwo pszeniczne w stylu Hefe-Weizen. Mocno orzeźwiające z obfitą białą pianą i wyraźnym drożdżowym osadem. Ty decydujesz jak chcesz je degustować – klarowne czy zmieszane i mętne. My gwarantujemy, iż w obu przypadkach będzie smakować. Jego charakterystyczny bananowo - goździkowy bukiet jest efektem pracy specjalnie dobranych szczepów drożdży. Duża zawartość słodu pszenicznego nadaje mu odpowiedniej pełni smakowej. Chmielowa goryczka jest tu jedynie delikatnym akcentem.

Witbier to piwo pszeniczne, nawiązujące do tradycyjnych belgijskich trunków warzonych w Brabancji. Powstaje z niesłodowanej pszenicy i jasnego słodu jęczmiennego. Do jego aromatyzowania, zwykle używa się świeżo zmielonych nasion kolendry oraz skórki gorzkiej pomarańczy. Chcąc dodatkowo podkreślić jego cytrusowy charakter, użyliśmy również skórki cytryny. Dzięki temu piwo zyskało na swej owocowości. Teraz możesz skosztować tego przyjemnie orzeźwiającego i delikatnie kwaskowego piwa.

Fruit Wheat – pszeniczne, owocowo orzeźwiające i delikatnie kwaskowe piwo o charakterystycznym truskawkowym aromacie i smaku. Dodatek owoców zmienia postrzeganie piwa jako zbożowo-chmielowego napoju, a jego lekko różowa barwa jest wynikiem połączenia słodu i truskawek. Piwo stworzone w oparciu o autorską recepturę Piotra Machowskiego, zwycięzcy w największym Konkursie Piw Domowych z 2016 roku.

Cieszyńskie West Coast IPA to rezultat konkursu piw pracowniczych. Pierwszy raz w historii Browar Zamkowy Cieszyn dał możliwość uwarzenia piwa na podstawie oryginalnej receptury Zwycięzcy - Kamila Morawskiego. West Coast IPA swój aromat zawdzięcza nowofalowym odmianom chmielu. Towarzyszy mu słodki zapach, który w smaku zawiera wyraźną goryczkę i wytrawny finisz. Bardzo pijalny gatunek.

Porter Cieszyński należy do gatunku portera bałtyckiego, historycznie reprezentowanego jedynie na terenach Polski. Cechuje się wielką mocą czego potwierdzeniem jest bardzo ciemny kolor. Nie przeszkadza to jednak w wysokiej pijalności Portera. Wyróżnia się aksamitną treściwością płynącą z dobrze wyczuwalnych czekoladowo-kawowych nut, opartych na palonych słodach. Porter to piwo dolnej fermentacji, tradycyjnie zacierane metodą dekokcji.

Swój unikalny charakter Stout Cieszyński zawdzięcza oryginalnemu połączeniu: łagodna czekoladowa nuta, przełamana została intensywną goryczką i pikantnym finiszem. Wyszukana kompozycja to dzieło naturalnych dodatków: chilli, wanilii oraz kakao. Aby wydobyć jeszcze większą ilość aromatów, zmniejszona została wysokość piany. Stout Cieszyński to piwo górnej fermentacji. Piwo zacierane tradycyjnie metodą dekokcyjną.

Wyjątkowe piwo będące kamieniem milowym współczesnego polskiego piwowarstwa. Koźlak Dubeltowy to reedycja kultowego Grand Championa Festiwalu Birofilia. Po raz pierwszy pojawił się na rynku w 2009 roku. Swój charakter zawdzięcza połączeniu oryginalnej receptury Jana Krysiaka z wiedzą i doświadczeniem cieszyńskich piwowarów. Długie dojrzewanie w piwnicach browaru sprawia, że piwo nabiera właściwych sobie walorów smakowych. Teraz nadszedł czas żeby ponownie cieszyło podniebienia naszych klientów.

Piwo ekologiczne dolnej fermentacji, warzone nad Olzą. Jego charakter kształtuje się podczas leżakowania w XIX wiecznych piwnicach browaru, ukrytych w zboczu góry zamkowej. Piwo o przyjemnym, pełnym i orzeźwiającym smaku ze średnią goryczką, znakomicie gasi pragnienie.

Jasne pełne, słodowe piwo uwarzone w oparciu o odnalezione zapiski Piwowarów Cieszyńskich z połowy ubiegłego wieku.

Piwo NOSZAK, warzone w historycznym Browarze Zamkowym Cieszyn tradycyjnymi metodami, przepełnione jest pasją ludzi i magią miejsca. Stworzone zostało w w hołdzie dla Przemysława I Noszaka, księcia cieszyńskiego w latach 1358-1410, jednego z najwybitniejszych dyplomatów XIV-wiecznej Europy.

UfF 0% - (z ang. Unfermented Free), dedykujemy wszystkim naszym konsumentom, szczególnie zaś tym, którzy chcą się trzymać z dala od alkoholu. Wykorzystując piwne surowce (słód, chmiel) i świeże, naturalne, wyciskane soki, stworzyliśmy mocno owocowy napój. W odróżnieniu od pozostałych produktów, z których słynie Browar, w tym procesie celowo pominęliśmy etap fermentacji alkoholowej, dlatego gwarantujemy absolutne 0,0% alkoholu. Lekko kwaskowy smak, uzyskany dzięki zakwaszeniu piwnej brzeczki bakteriami Lactobacillus, przenika się tu z owocową słodyczą, a delikatne nasycenie nadaje rześkości. Spróbuj naszego UfF 0% i ciesz się pełnią przyjemności.

UfF 0% - to świetny wybór dla tych, którzy szukają bezalkoholowego orzeźwienia. Wykorzystując piwne surowce (słód, chmiel), do których dodaliśmy pokaźną ilość naturalnej, energetyzującej pulpy z owoców mango, stworzyliśmy mocno owocowy napój. Powstał on w procesie pomijającym fermentację alkoholową (z ang. Unfermented Free), a jego owocowość podbiliśmy jeszcze zakwaszając dodatkowo piwną brzeczkę bakteriami Lactobacillus. Całość zręcznie połączyliśmy tworząc naturalne źródło delikatnej rześkości. Spróbuj naszego UfF 0% i ciesz się pełnią przyjemności.

Piwo żytnie najczęściej kojarzy nam się ze stylem Roggenbier. Nasze Lekkie Żytnie w niczym nie przypomina tego bawarskiego specjału. Jest jasne i subtelne, choć wyraźnie chmielone i tylko w umiarkowanym stopniu zaznaczony jest w nim żytni charakter. To propozycja na chwilę odprężenia, kiedy czujemy, że mamy ochotę na coś lekkiego, orzeźwiającego i niepospolitego zarazem. Sięgnij po Lekkie Żytnie zawsze, gdy czujesz, że to jest ten czas.

Piwo pełne sprzeczności. Gose samo w sobie jest niezwykłe, a gdy dodamy do niego owoc marakui, to taką mieszankę możesz już tylko kochać lub nienawidzić. Kwaśne, pszeniczne piwo z dodatkiem soli kamiennej i przyprawione kolendrą, całość zaprawiona solidną porcją energetyzującej marakui. Jakby tego było mało, jego kwaśność przełamana została dodatkiem laktozy. Brzmi intrygująco? Naszym zdaniem wystarczająco ciekawie, by choć raz spróbować. Możesz wierzyć lub nie, ale po tym już nic nie będzie takie samo.

Zastanawiasz się co będziesz robić dziś wieczorem… właśnie trzymasz w ręku coś na dobry jego początek. Nasz stout owsiany jest jak dobra wiadomość - wprawia w pozytywny nastrój, dając energię i właściwe nastawienie. Odnajdziesz w nim nuty kawy doprawionej wiórkami wybornej czekolady. Przyjemna, stonowana chmielowa goryczka, równoważy gładką, słodowo-zbożową pełnię. Nie zwlekaj, skosztuj i sprawdź co jeszcze kryje w swym wnętrzu. Gdy skończysz, z uśmiechem stwierdzisz – tak, to był dobry pomysł.

Farmhouse Ale w najczystszej postaci, dzikie a jednocześnie spokojne, spontaniczne choć okiełznane. Przepełnione smakiem i zapachem, pieszczące zmysły jak w „Malinowym chruśniaku” Leśmiana. Nietknięte postępem, czyste i dziewicze niczym morgi Józefa Ślimaka z „Placówki” Prusa. Tradycyjne, domowe piwo przywołujące skojarzenia spokojnych wiosek Beneluxu, gdzie czas biegnie swoim rytmem. Spróbuj interpretacji zwycięskiej pary piwowarów w Konkursie Piw Pracowniczych.

Quadrupel – najmocniejszy przedstawiciel belgijskiego piwnego świata. Jego głęboka, miedziano brązowa barwa zwiastuje bogaty i złożony charakter. Wyraźną, słodową bazę dopełniają aromatyczne nuty suszonych ciemnych owoców, nasączonych rumem. Lekko przyprawowy bukiet jest efektem fermentowania piwa właściwie dobranym szczepem belgijskich drożdży. Spróbuj tego specjału, od wieków warzonego przez Trapistów, w interpretacji Piotra Kaleńczuka – zwycięzcy Mistrzostw Polski Piwowarów Domowych 2019.

Ciemniejszy od syberyjskiego węgla, mocniejszy od kamczackiego niedźwiedzia brunatnego, bardziej złożony niż ekosystem dziewiczej puszczy i gęsty jak kaspijska ropa. Zrodzony u progu lata. W blasku wielu pełni księżyca zyskiwałswą dojrzałość, by teraz cieszyć Twezmysły bogactwem szczęśliwych doznań. Azali myślisz, trunek po który sięgam, godnym mego podniebienia? Zaiste powiadamy, nie byle jaki to napitek, toż to samPan RIS - najprzedniejszy pośród Stoutu.

Hop na Kawkę - ciemne piwo w stylu Brown Porter z dodatkiem naturalnego ziarna kawy. Co takiego niezwykłego jest w tym piwie? Smak, aromat, barwa… to też, ale niezwykły jest sposób w jaki powstawało. Do stworzenia receptury wykorzystany został ciąg Fibonacciego, a użyte w niej słody stanowią jego osiem pierwszych znaków. Zdumiewające jak często w przyrodzie możemy zaobserwować tą złotą proporcję. Teraz znajdziemy ją również wewnątrz tej butelki. Brzmi intrygująco?

Nagroda specjalna Browaru Zamkowego Cieszyn w konkursie Grand Champion Polskiego Stowarzyszenia Piwowarów Domowych 2017, receptura - Mariusz Bystryk. Warzenie tego typu piwa, wymaga od piwowara dużej cierpliwości i zaangażowania. Dość powiedzieć, że sam proces powstawania brzeczki, która byłaby gotowa do fermentacji, trwał ok 20 godzin. Najtrudniejszym jego etapem, była część związana z filtracją zacieru - jego czas, niemalże czterokrotnie przewyższał standardowe czynności. Wszystkie operacje, prowadzone były pod nadzorem autora receptury - osobiście doglądał procesu i pomimo wielkiej satysfakcji jaką mu to dawało, po kilkunastu godzinach wysiłku, całkowicie opadł z sił. Uzyskaną wspólnym trudem brzeczkę, zaszczepiono drożdżami belgijskiej proweniencji, które raźno zabrały się do pracy. Po skończonej fermentacji, młode piwo trafiło do tanku leżakowego w browarnianych piwnicach, gdzie dojrzewało przez kilka miesięcy, czekając na swą premierę. Dzięki dużej zawartości słodu żytniego, uzyskaliśmy intrygujące, gęste i „kleiste” piwo o pokaźnej podbudowie słodowej. Wyraźna słodycz jaką czujemy, jest wynikiem pozostałego ekstraktu, który tworzy jego bazę smakową. Dopiero na dalszym planie pojawiają się składowe pochodzące od pracy zastosowanych drożdży. Znajdziemy w nim aromaty suszonych owoców, kwiatów, estrów, a także lekki aromat rozpuszczalnikowy oraz wyższych alkoholi. Bogaty, zbożowy smak, skontrowany jest chmielową goryczką, która zamyka nam całość, tworząc zapadający w pamięć trunek.

Do piwa Rye Wine dodaliśmy świeże owoce malin i całość przelaliśmy do dębowych beczek po Bourbonie. A Rye Wine, to piwo którego warzenie wymaga od piwowara dużej cierpliwości i zaangażowania. Dość powiedzieć, że sam proces powstawania brzeczki, która byłaby gotowa do fermentacji, trwał ok 20 godzin. Najtrudniejszym jego etapem, była część związana z filtracją zacieru - jego czas, niemalże czterokrotnie przewyższał standardowe czynności. Wszystkie operacje, prowadzone były pod nadzorem autora receptury - osobiście doglądał procesu i pomimo wielkiej satysfakcji jaką mu to dawało, po kilkunastu godzinach wysiłku, całkowicie opadł z sił. Uzyskaną wspólnym trudem brzeczkę, zaszczepiono drożdżami belgijskiej proweniencji, które raźno zabrały się do pracy. Po skończonej fermentacji, młode piwo trafiło do tanku leżakowego w browarnianych piwnicach, gdzie dojrzewało przez kilka miesięcy, czekając na swą premierę. Dzięki dużej zawartości słodu żytniego, uzyskaliśmy intrygujące, gęste i „kleiste” piwo o pokaźnej podbudowie słodowej. Wyraźna słodycz jaką czujemy, jest wynikiem pozostałego ekstraktu, który tworzy jego bazę smakową. Dopiero na dalszym planie pojawiają się składowe pochodzące od pracy zastosowanych drożdży. Znajdziemy w nim aromaty suszonych owoców, kwiatów, estrów, a także lekki aromat rozpuszczalnikowy oraz wyższych alkoholi. Bogaty, zbożowy smak, skontrowany jest chmielową goryczką, która zamyka nam całość, tworząc zapadający w pamięć trunek.

Wheat Wine to styl piwa, który swoje początki bierze z amerykańskiego ruchu piwowarstwa rzemieślniczego. Jego historia ukazuje, jak zupełny przypadek potrafi sprawić, że powstaje coś niezwykłego. Phil Moeller - piwowar browaru Rubicon z Sacramento w Kaliforni – warząc barleywine wspólnie ze swoim przyjacielem, popełnili błąd, dodając do przygotowywanego zacieru dużą ilość słodu pszenicznego. Zamiast nastawić nową porcję, ciekawi efektu postanowili przefermentować uzyskaną brzeczkę. W chwili gdy piwo było już gotowe do degustacji, nalali sobie po szklance i ze zdumieniem stwierdzili, że przez pomyłkę zrobili coś naprawdę godnego uwagi. Phil postanowił zaprezentować światu swoje odkrycie, a „Winter Wheat Wine” z browaru Rubicon został pierwszym komercyjnym przykładem piwa w stylu wheatwine. Było bogate, głębokie i złożone a jednocześnie gładkie z dobrze ukrytym alkoholem. Jego wersja lana „z kija” w browarze, cieszyła się dużą popularnością w latach 90-tych. Początek XXI w. przyniósł piwu dalsze uznanie wśród szerokiej rzeszy piwowarów. „Winter Wheat Wine” stało się kwintesencją stylu, dopóki browar nie zamknął swoich podwoi w 2017 roku. Pomimo, że dzisiaj nie mamy już możliwości skosztować oryginalnego wheatwine, wiele browarów rzemieślniczych i domowych piwowarów, sięga po ten styl próbując swoich sił z najmocniejszym pszeniczniakiem. My również, odtwarzając recepturę wg Adama Necla - zwycięzcy Mistrzostw Polski Piwowarów Domowych z 2018 roku – przedstawiamy państwu, to wyjątkowe piwo.

Belgian Pale Ale - codzienne piwo mieszkańców Brabancji, sięgające swymi korzeniami czasów XVI – XVII w. Swój charakter zawdzięcza głównie drożdżom, które nadają mu przyjemny przyprawowo - owocowy bukiet. Delikatnie słodowe z lekką chmielową goryczką, dopełnioną pieprzowo korzenną nutą i zakończone umiarkowanie wytrawnym finiszem.

Konia z rzędem temu, kto udokumentuje i logicznie wyjaśni genezę nazw, klasztornych piw belgijskich. Jest wiele teorii, ale żadna nie odkrywa przed nami prawdy, skoro więc wszystko jest bajką, to przynajmniej ładnie ją opowiedzmy. Dubbel to bez wątpienia piwo klasztorne, prawdopodobnie warzone już w średniowieczu, choć ten znany nam obecnie, ma znacznie krótszą historię. Braciszkowie zakonu Trapistów z opactwa Westmalle raczyli się tym trunkiem w połowie XIX wieku. Receptura współczesnego przedstawiciela gatunku została gruntownie zmodyfikowana w 1926 roku. Po okresie II wojny światowej, popularność piw klasztornych znacząco wzrosła i na fali tych upodobań, coraz więcej browarów rozpoczęło warzenie Dubbla pod własnym szyldem. Piwo charakteryzuje się złożonym aromatem owocowo-estrowo-fenolowym z wyraźną słodową podbudową. W smaku słodowo-karmelowe z niską goryczką i dość wytrawnym finiszem. Barwa od bursztynowej do ciemnobrązowej z czerwonymi refleksami z gęstą biało-kremową pianą. Piwo pomimo swej mocy i wysokiej zawartości alkoholu dość pijalne z wysokim nagazowaniem co dodatkowo nadaje mu rześkości.

Zapewne każdy piwowar, rozwijając swój kunszt rzemieślniczy chciałby stworzyć wyjątkowe piwo. Na przestrzeni dziejów wielu śmiałkom udało się osiągnąć zamierzony cel. Przykładem, może tu być choćby piwo w stylu barleywine, uwarzone po raz pierwszy ok. roku 1870. Powstawało ono poprzez oddzielenie brzeczki przedniej (czyli najbardziej skoncentrowanej i bogatej w składniki pochodzenia słodowego części filtrowanego zacieru), którą następnie, po dalszej „obróbce” na warzelni, poddawano fermentacji. Produkowano w ten sposób najmocniejsze, najszlachetniejsze a zarazem najdroższe piwa. Nasz Angielski Lord jest właśnie jednym z nich. To owoc współpracy dwóch zaprzyjaźnionych browarów (Browaru Zamkowego Cieszyn i Piwowarowni) tworzących w zgodzie z tradycją i naturą. Ten mocno słodowy, intensywnie aromatyczny i wielce złożony trunek, odkrywa swe bogactwo w trakcie niespiesznej degustacji, ukazując nam swą wielowymiarowość.

Rozwinięcie i ewolucja gatunku. Klasyczne barleywine postanowiliśmy wzbogacić o nowe doznania. Dlatego przez cztery miesiące dodatkowo dojrzewało w beczkach po Bourbonie, w których wcześniej leżakował nasz Porter. Aby uszlachetnić rozbudowaną słodowość tego niezwykłego trunku, dodaliśmy do niego świeżych owoców wiśni. Ta oryginalna kompozycja, dojrzewała niespiesznie w unikalnych piwnicach cieszyńskiego browaru, czekając na właściwą chwilę, w której osiągnie oczekiwaną pełnię. Upewniwszy się, że nadszedł odpowiedni moment, oddajemy w Twe ręce ten zacny napitek.

Angielscy piwowarzy byli ostatnimi w Europie, którzy zaczęli wykorzystywać chmiel przy produkcji piwa. Poznali jego właściwości wraz z przybyciem na wyspy Flamandzkich imigrantów w XVI wieku. Wcześniej aromatyzowali swoje piwa mieszankami ziół i przypraw. Powszechnie warzonymi gatunkami piwa były wówczas portery i stouty. Jasne piwa, spopularyzowały się dopiero z nastaniem rewolucji przemysłowej, która umożliwiła produkcję jasnych słodów. Zaczęto też coraz śmielej chmielić nowe piwa, wykorzystując jego antyseptyczne właściwości, pozwalające na uzyskanie lepszej trwałości delikatnych jasnych Ales. Istnieje sporo rozbieżności w jednoznacznym określeniu, od kiedy możemy mówić o wyodrębnieniu stylu Bitter, różniącego się od zwykłych Pale Ale. Niektórzy mówią o historii sprzed 60 lat, inni twierdzą, że nastąpiło to ok. 150 lat temu, kiedy piwo określano jako „Bitter Ale”. Jedno jest pewne, różnice pomiędzy „Pale Ale” a „Bitter” są minimalne i często możemy usłyszeć, że dotyczą sposobu pakowania – wersja beczkowa piwa to „Bitter” butelkowa zaś – „Pale Ale”. Nie oznacza to wcale, że nie znajdziemy Bittera w butelce – jest to jak najbardziej możliwe.

Piwo niezwykłe, łączące w sobie wiele stylów – kwaśne pszeniczne z dodatkiem soli i kolendry, początkowo fermentowane spontanicznie, zakwaszane dodatkiem kwasu mlekowego. Jest to miks Witbiera, Berliner weisse, Lambika i Weizena, a wszystko zamknięte w jednej butelce, dlatego jest takie wyjątkowe. Swój początek bierze z miejscowości Goslar, miasta położonego w Dolnej Saksonii w Niemczech, które istniało zanim książę Mieszko I nauczył się chodzić. Piwo Gose warzono tu już od początku XVI wieku, jednak eksplozja jego popularności przypadła na wiek XVIII, kiedy miejscowe browary zaczęły dostarczać trunek do miast Lipsk i Halle. Wkrótce zapotrzebowanie przerosło ich moce produkcyjne i Gose zaczęto również warzyć w lipskich browarach. Piwo szybko stało się miejscową specjalnością a jego popularność sprawiała, że lokalne tawerny ustawiały się w kolejce oczekujących. Wprowadzenie Reinheitsgebot oraz jego rozszerzenie na kolejne landy Niemiec z pewnością nie pomagały temu specjałowi. Dodatkowo wybuch II wojny światowej, spowodował znaczne ograniczenia produkcyjne niemieckich browarów. W 1945 roku Gose po raz pierwszy zniknęło z piwnej mapy Europy. Po kilku jednak latach odrodziło się wskrzeszone przez pracownika browaru Döllnitz - Friedricha Wurzler, który przekazał swą wiedzę pasierbowi Guido Pfnisterowi, zmarłemu w 1966 roku. Zabrał on ze sobą pasję i wiedzę na temat warzenia Gose. Po dwudziestu latach Lothar Goldhahn postanowił przywrócić ten niezwykły trunek piwnym miłośnikom, dzięki odwadze Schultheiss Berliner-Weisse Brauerei na Schönhauser Allee w Berlinie Wschodnim możemy dziś cieszyć podniebienia tym zjawiskowym piwem.

Piwo w stylu „Albae Cerevisiae” - uwarzone wg receptury Macieja Osińskiego - wywodzi się z obszaru Pomorza i Kujaw (obecnie tereny należące do woj. Pomorskiego, Kujawsko-Pomorskiego i Warmińsko Mazurskiego). Według zachowanych zapisków historycznych, pierwotnie zawierało do 100% zasypu słodu pszenicznego. Charakteryzowało się niezbyt intensywnym nachmieleniem, które uzupełniano przez dodatek mieszanki różnych ziół, stosowanych jako składniki aromatyzujące. Wykorzystywano do tego m.in. macierzankę, krwawnik, kłącze kuklika, dziewannę, tatarak, liście poziomki, kwiaty lipy. Styl cechował się umiarkowanym poziomem estrów i fenoli oraz średnią pełnią słodową. Ziołowość, obecna w smaku i aromacie, nie dominowała bukietu a jedynie miała go ubogacać, dopełniając słodowo zbożową podbudowę. W smaku wyraźnie obecne akcenty słodu pszenicznego, przypominające jasne pieczywo, goryczka niska do średnio niskiej z wyczuwalnymi, ziołowymi akcentami.

IPA – te trzy magiczne litery od dawna elektryzują fanów piwa na całym świecie, odmieniane na tyle sposobów ile jest browarów. Trudno dzisiaj policzyć ile wariantów piwa w stylu India Pale Ale pojawiło się na rynku. Wiadome jest jedno: sięgając po butelkę, na etykiecie której umieszczono te trzy słowa, trzeba się przygotować na bogactwo chmielowego charakteru. Znajdziemy w nim przeróżne aromaty: cytrusowe, kwiatowe, leśno-żywiczne, ziołowe – wszystko, co tylko chmiel może wnieść do piwa. Nasza Juicy IPA, oprócz tradycyjnych piwnych surowców, posiada jeszcze dodatek naturalnych soków owocowych – cytrynowy i pomarańczowy oraz trawy cytrynowej, które mają potęgować orzeźwiający, cytrusowy charakter. Jest to mocno aromatyczne, jasne piwo o wyraźnej, choć stonowanej goryczce ze średnią pełnią słodową, dodatkowo zaokrągloną owsianą gładkością. Całość tworzy przyjemnie orzeźwiające piwo z owocowo cytrusowym charakterem.

Lekkie i orzeźwiające piwo dolnej fermentacji z czeskim pochodzeniem. Nasi południowi sąsiedzi, od ponad 170 lat specjalizują się w pilsach i trzeba przyznać, że wychodzi im to bardzo dobrze. Postanowiliśmy spróbować i my, uwarzyliśmy jasnego, lekkiego lagera, nie żałując Żateckiego chmielu, nadającego charakterystyczną, ziołową goryczkę. Piwo powstało przy współpracy i wg receptury domowego piwowara Roberta Pawlika – zwycięzcy V chorzowskiego Konkursu Piwowarów Domowych. Czeska desitka – to codzienne piwo mieszkańców Czech i Moraw pasujące na każdą okazję. Słomkowa barwa podkreśla jego lekkość, a delikatne nuty słodowe, dopełnione chmielowym charakterem sprawiają, że chętnie po nie sięgasz zwłaszcza, że wieczór jeszcze młody a Ty zdałeś sobie sprawę, że od jutra masz wolne. Możesz zatem śmiało się rozluźnić i poczuć swobodę, ciesząc swe zmysły wybornym jasnym pilsem.

Mojito Berliner, czyli połączenie dwóch światów, kubańskiego drinka Mojito i niemieckiego specjału piwnego - Berliner Weisse. Osobno zupełnie odmienne, razem tworzące niezwykłą harmonie orzeźwienia i lekkości. Miętowo-limonkowe, kwaśno-słodkie piwo pszeniczne, które powstało w ramach współpracy puckiego Browaru Spółdzielczego i cieszyńskiego Browaru Zamkowego. Śmiało otwórz butelkę i zaznaj letniego orzeźwienia!

Chcąc poznać historię piwa w tym stylu, powinniśmy cofnąć się na wyspy brytyjskie do okresu powstawania monarchii konstytucyjnej. W XVII w. terminem „mild” określano piwo młode, niedoleżakowane, prawdopodobnie wywodzące się z lżejszych odmian porteru angielskiego i będące przeciwieństwem powszechnych wówczas, piw długo dojrzewających tzw. „stale”. Początkowo młode piwa mieszano z bardziej dojrzałymi, co było zabiegiem pozwalającym browarom szybciej sprzedać swoją produkcję. Na przestrzeni lat, gusta angielskich piwoszy zmieniały się, co bezpośrednio wpływało na rosnącą popularność piw świeżych. Mild Ale z epoki wiktoriańskiej, znacznie różnił się swą mocą, od jego dwudziestowiecznych następców. Okres I i II wojny światowej spowodował znaczne trudności w zaopatrzeniu browarów, co spowodowało konieczność zmiany receptur produkowanych piw, a tym samym „odchudzeniem” zasypu. Mild stał się piwem lekkim, z niską goryczką i niewielką zawartością alkoholu. W latach pięćdziesiątych XX w. jego popularność mocno spadła na rzecz piw w stylu bitter czy lager. Obecnie Mild Ale, możemy spotkać jeszcze w kilku regionach Wielkiej Brytanii. Poza Anglią jest on praktycznie nieobecny.

Pochodzenie portera, podobnie jak wielu innych piwnych stylów jest mocno niejednoznaczne. Najczęściej przytaczaną historią jest teoria znana jako „Three Threads” mówiąca o tym, że popularną wówczas praktyką w angielskich pubach, było mieszanie ze sobą trzech rodzajów piwa bezpośrednio przed podaniem. Wszystkie one musiały być dostarczane w osobnych beczkach co nastręczało oczywistych trudności. Dlatego w 1722 r. Ralph Harwood, piwowar z Blue Last w Shoreditch we wschodnim Londynie, wymyślił jedno piwo, które miało smakować jak gotowa mieszanka. Nazwał go „Entire Butt”, który szybko stał się znany jako porter, ze względu na dużą popularność wśród londyńskich robotników i tragarzy. Dzisiaj nie znajdziemy nikogo, kto znałby pierwotną recepturę Ralpha, nie zachowały się bowiem żadne zapiski z tamtego okresu. Wiadomym jest jednak, że powszechną wówczas praktyką było dzielenie zacieru na trzy lub więcej części dające mocne, średnie i słabe piwo. Być może Harwood połączył je w jedno, co mogłoby tłumaczyć pochodzenie nazwy jego piwa (entire – cały). Prawdopodobnie pierwszy porter w całości powstawał ze słodu brązowego, był wyraźnie chmielony i wymagał długiego leżakowania – cztery do pięciu miesięcy, co powodowało dodatkowo jego lepsze sklarowanie. Taki sposób produkcji sprawiał, ze nie każdy z londyńskich browarów-pubów mógł sobie pozwolić na produkcję tego piwa. Wymagało to bowiem, posiadania wystarczającej ilości zbiorników do długiego leżakowania. Piwnice naszego browaru skrywają 135 tanków leżakowych, w których piwo swobodnie może dojrzewać czekając na właściwą chwilę, dlatego też postanowiliśmy zmierzyć się z tym stylem.

Piwne skojarzenia z Irlandią, większości z nas łączą się ze stoutem i jego flagowym przedstawicielem, jakim jest Guinness. Co gorsza, są i tacy, którzy powiedzą – „piwo zielone w dzień św. Patryka”, no cóż… w końcu to zielona wyspa. Śmiało jednak możemy stwierdzić, że popularność piwa w Europie zawdzięczamy Irlandczykom. To właśnie Celtowie, żyjący spokojnie na wyspach, poza północnymi krańcami Cesarstwa Rzymskiego, chętnie i wbrew ówczesnym, kontynentalnym zwyczajom, warzyli i spożywali piwo. Wraz z przybyciem w V wieku na ich obszar św. Patryka, Irlandia poznała wiarę chrześcijańską i zyskała swego patrona. Nowa religia szybko stała się dominującym wyznaniem, a mnisi irlandzcy licznie wędrowali na kontynent. Poza wartościami duchowymi, przynosili ze sobą jeszcze jeden cenny dar - wiedzę na temat warzenia piwa. Powstające klasztory i zakony zajmowały się jego produkcją i doskonaleniem sztuki piwowarskiej. Przez całe wieki, to właśnie mnisi tworzyli osobną i cenioną grupę zawodową, która stale rozwijając swoje umiejętności, podnosiła jakość produkowanego napoju. Czerwone irlandzkie, to piwo dość lekkie o umiarkowanej zawartości alkoholu, niskiej goryczce i z wyraźnym słodowym charakterem. Odnajdziemy w nim nuty karmelowe, mogą pojawić się delikatne, maślane aromaty a chmiel zazwyczaj wnosi kwiatowo ziołowe zapachy, które jedynie wzbogacają bukiet napoju. W smaku wyczujemy słodową bazę kojarzącą się z herbatnikami, zbożem czy lekkim posmakiem chleba, zwieńczonym średnio wytrawnym finiszem i umiarkowanym nasyceniem.

Chcąc uczcić jubileusz 170-lecia powstania cieszyńskiego Browaru, postanowiliśmy stworzyć niepowtarzalne piwo. Wybraliśmy do tego najznamienitszego przedstawiciela naszego browaru - Porter Bałtycki. Charakter piwa jest szczególny, do jego warzenia - poza wodą, słodami jęczmiennymi i chmielem - użyto polskich suszonych śliwek oraz wiórków dębowych z beczek, w których starzono whisky. Całość zamknięto w tankach leżakowych na 18 miesięcy, aby dojrzewała do tej szczególnej chwili. Dzięki temu, piwo nabrało niespotykanej "gładkości", intensywnego smaku i aromatu jaki wniosły śliwki oraz nieco dębowej cierpkości wiórków, co przywodzi na myśl najlepsze trunki dojrzewające w dębowych beczkach. Wszystko to sprawia, że możemy delektować się niepowtarzalnym piwem jakie powstało w tym szczególnym miejscu. Jest to nasz swoisty hołd dla wszystkich piwowarów, którzy na przestrzeni trzech wieków wnosili swoją wiedzę, talent i pasję w rozwój cieszyńskiego browaru.

Cieszyńskie Sezonowe tradycyjnie warzone przez francuskich farmerów pod koniec sezonu zimnego, aby mogło orzeźwiać latem. Piwo charakteryzuje się mocnym aromatem owocowym, który jest wynikiem dodatku gorzkiej skórki pomarańczy. Bardzo pijalny gatunek. Przez swoje nagazowanie, pełną treść i musujący charakter, może być kojarzone z szampanami bądź winami.

Wyjątkowe piwo w stylu kwaśnych flandryjskich Ale z bogatą nutą czerwonych owoców (wiśnia, porzeczka), suszonych śliwek i wyczuwalnymi dębowymi taninami, zarówno w smaku, jak i zapachu.

Odrobina odchodzącego lata schwytana w butelkę pod postacią lekkiego, orzeźwiającego i przyjemnie owocowego piwa. Kolejna interpretacja stylu Witbier cieszyńskich piwowarów, tym razem oprócz klasycznych dodatków (skórka cytrusów, kolendra) wzmocniliśmy owocowość naszego piwa czarną porzeczką. Efektem czego uzyskaliśmy miłą dla oka czerwoną barwę i charakterystyczny porzeczkowy smak i aromat. Usiądź wygodnie, rozkoszując się wspomnieniem minionych wakacji.